کد مطلب:162454 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121

عبدالحسین ازری
این شاعر توانا كه به سال 1298 ه.ق. در بغداد متولد شده از آزادی خواهان عراق بود. او نخستین روزنامه را در حمایت از حقوق اعراب منتشر كرد و مدتها در زندان گذرانید.او به سال 1374 ه.ق. در بغداد درگذشت و در نجف دفن شد.



1. ما كان للاحرار الا قدوة

بطل توسد فی الطفوف قتیلا



2. و تعشق الاحرار سنتك التی

لم تبق عذرا للشجا مقبولا



3. قتلوك للدنیا و لكم لم تدم

لبنی امیه بعد قتلك جیلا



4. حملت (بصفین) الكتاب رماحهم

لیكون رأسك بعده جیلا



5. یدعون باسم (محمد) و بكربلا

دمه غدا بسیوفهم مطلولا



6. ما أبخس الدنیا اذا لم تستطع

ان توجد الدنیا الیك مثیلا



7. بسمائك الشعراء مهما حلقوا

لم یبلغوا من الف میل میلا [1] .



1. قهرمانی كه در سرزمین طف مقتول شد، نمونه ای برای آزادگان بود.

2. (ای حسین علیه السلام) آزادگان شیوه و سنت تو را عاشقانه دوست دارند. سنتی كه عذری برای كسی باقی نگذاشت.

3. بنی امیه شما را برای دنیا كشتند ولی بعد از شما، دنیا حتی به اندازه ی یك نسل هم به آنها وفا نكرد.

4. (در صفین) قرآن را بر سر نیزه كردند تا اینكه(بتوانند) بعد از آن سر تو را بر نیزه حمل كنند.

5. به نام محمد صلی الله علیه و آله دعوت می كنند در حالیكه در كربلا شمشیرهای خود را به خون او آغشته


می كنند.

6. چقدر دنیا پست است كه نمی تواند كسی همانند تو را بیاورد.

7. شعرا هر چه در آسمان بزرگی تو اوج بگیرند، یك میل از هزاران میل را نمی توانند پیش بروند.



[1] ادب الطف، ج 10، ص 78-79.